Skip to content
Menu
't Druktemakerijtje
  • ’t druktemakerijtje
  • about
  • exhibitions
  • gallery
  • poems
  • STEK
't Druktemakerijtje

poems

<home>

exhibitions
gallery
poems
about

Tussenruimte

Gedefinieerd door de randen,
door dat wat het niet is,
is tussenruimte
het verloren contact tussen A en B.

Waar licht niet weerkaatst,
waar woorden niet beklijven,
waar niets resoneert.
Het ongesprokene blijft.

Daar begint het zoeken,
naar identiteit,
naar zinvolle vulling
en voltrekt zich het lot van tussenruimte.

De paradox zo je wilt.
Niets te zijn en iets te binden,
betekenis krijgen, verdwijnen
en elders tussen weer verschijnen.

Bis

Najagen

Als wolken razen
de tijd voorbij.
Zonsversluierend
houden zij niet van blauw,
houden zij licht van mij
en weg.

Wolken jagen
wat na eigenlijk?
Alles smorend.
Ook mijn humeur
dat net nog straalde
is wattig.

De wind wakkert ze aan.
Dat drijft ze.
Tot ze leeggehuild oplossen
in dunne lucht,
het najagen stopt.
Ik vraag het me af.

Het regent

Pijpenstelen regent het,
honden en katten.
Met bakken
uit de lucht.

Mannen vallen met
bommen en granaten.
Regende het
maar zonnestralen

Op de spits

Kraaien vechten om de haan,
licht schitterend op het kerkje.
Ze cirkelen om de torenspits.
Verderf kijkt toe vanaf een zerkje.

Op de spits, er weer verdreven,
de victorie wederom gedraaid.
Ze schreeuwen krassen in de lucht.
Het is hier niet de haan die kraait.

(11-10-2023, 4 dagen oorlog tussen Hamas en Israƫl)

Briefje aan het universum

Zo groot dat ik niet weten zou
wat ik je eigenlijk schrijven wou.
Je bent alles, je bent niets,
je bent de buurman op de fiets,
het kikkervisje in de sloot,
je bent het leven en de dood.
Moleculen, gaten, sterrenstof.
Deeltjes, antideeltjes, fijn en grof.
Steen, gas, veel sterren, alles draait!
Je groeit, je bloeit, bent de boer die zaait.
Zoveel vragen, nooit antwoord je op iets.
Was er voor de knal dan niets?
Was het duister of was het licht?
Mijn hemel, je bent zelfs dit gedicht.

Tassen

Ik leef uit tassen
en dozen. Met deksels.
Verstop wat ik bewaren wil.
Rits ze dicht. Passend.
Vol met pareltjes gestouwd,
dacht ik. Veilig daarin.
Mijn voorraad groeit.
Ik word sjouwend oud.
Was wel slikken pas
dat oud zeer
dichtgeritst
meegekomen was.
Potverdrie, had ik gemist
dat een pareltje,
verdraaid nog aan toe,
tot pus was gegist?
Of had ik zonder kijken
ritsen gezipt
en deksels geplaatst
op rotte oude lijken.

Eetgewoontes

Als zij op het perron
haar neus staat te snuiten
en elke klodder slijm
met flodderende kledderendheid
zijn viscositeit ontspruit
in een papieren zakdoek,
loopt er een jongen langs
met een zak patat
met.

Verdwaald

Ik slof een eindeloos doolhof door.
Groene blaadjes aan mijn zij.
Rechts, links, schieten mensen mij voorbij.
Zien mijn twijfel, dringen voor.

Wie heeft mij hier toch neergezet?
Met welk doel is dat gedaan?
Vastberaden door dit leven gaan.
Och werd ik maar uit deze hel gered.

Soms stopt er iemand in zijn haast,
zegt: hier links! of rechts! of soms: rechtdoor!
Stort zich dan weer met de kop naar voor
in de eindeloze gang ernaast.

Zou je dat nu wel doen?, zei een passant.
Sloeg af naar rechts en verdween.
Nu slofte ik dus daar niet heen
en ben weer bij een heg beland.

Het is wel eenzaam, zo op pad.
Verdwaald, een vat vol hopeloos verdriet.
Ik zie het niet.
Ik heb ook nooit een plattegrond gehad.

,,Niemand heeft die.” Hij zegt het zacht.
,,Zoek je de uitgang, dan vind je de dood.”
Zijn woorden hakken heel mijn leven bloot.
Dat had ik nooit bedacht.

Nu sta ik doelloos bij een lange heg.
Blaadjes rillen rimpelend in de wind.
Ik zie de zon, en zand, een spelend kind,
moet gaan genieten van de weg.

Gum

Ik gumde mij uit.
Eerst zette ik lijnen
van stevig carbon,
kleurde vlakken,
bont tot het glom.

De einder voorbij,
in luchtspielerij.
Vol verve, zoals ik was.
In grafiet gegoten,
sterk als beton.

Maar de voet op aarde,
landde zo hard,
hij zwikte, knakte.
Je vond mijn zwakte
en gaf me de gom.

Mist

Heel diep in mijn hoofd
hangt mist.
Diepe dofheid.

verdoofd,
gegist
en uitgedijd.

Ik vraag me af wat het verhult.
Is het van mij? Vraagt het geduld
of trek ik mijn zwaard als Don Quichot?
Tref ik mezelf tot slot.

  • Mail
  • Instagram
  • LinkedIn
  • Bluesky

Beware. All that is found on this website has a copyright: pictures, design, lyrics, etc. If there is anything you would like to use, reproduce or publish, please contact me.

’t Druktemakerijtje
Kvk-nummer: 92580122

©2025 't Druktemakerijtje | WordPress Theme by Superb WordPress Themes